Zorg en ondersteuning in Flevoland niet meer vanzelfsprekend in 2034

In 2034 kan 15% van de gevraagde zorg niet meer geleverd worden.
Niet eerder werden de gevolgen van de personeelskrapte in zorg en welzijn op deze manier in beeld gebracht. Het maakt pijnlijk duidelijk hoe zwaar de zorg onder druk staat en dat het noodzakelijk is dat er naar oplossingen vanuit de hele samenleving gezocht moet worden.

Zo kunnen meer dan vijfhonderdduizend patiëntencontacten en visites bij huisartsenpraktijken niet doorgaan, is er voor 1.000 Flevolanders geen plek in het verpleeghuis en kunnen in de GGZ ruim 111.200 consulten niet plaatsvinden.
Deze gevolgen van de toenemende zorgvraag en de personeelstekorten in zorg en welzijn zullen iedereen raken.

Arbeidsmarktmaatregelen kunnen helpen om het personeelstekort in de zorg te verminderen, en daarmee ook de druk op het zorggebruik te beperken. Door anders te werken, het werk aantrekkelijk te maken en te houden, in te zetten op technologie en het sociaal domein te betrekken en te versterken kunnen we veel doen. Ook moeten de systemen en regels die zorg- en welzijnsprofessionals in de weg staan aangepakt worden. Veel problemen zijn op te lossen, maar zitten gevangen in procedures, protocollen, kwaliteitssystemen en inkoopcontracten.

Het gaat niet alleen om een tekort aan personeel. Het probleem is groter: de vraag naar zorg neemt toe, maar we kunnen die vraag steeds minder goed beantwoorden.
Daarom is het belangrijk om breder te kijken dan alleen de arbeidsmarkt. We moeten investeren in gezondheid en in het voorkomen van ziekten. Een gezonde samenleving vraagt om samenwerking tussen zorgprofessionals en informele zorg (mantelzorgers en vrijwilligers). Inspirerende initiatieven zoals Zorgzame buurten, waarin mensen naar elkaar omkijken, zijn hierbij belangrijk. Daarnaast vraag het ook om samenwerking tussen overheid, zorg- en welzijnsorganisaties, verzekeraars én inwoners van Flevoland samenwerken. Alleen samen kunnen we passende oplossingen vinden.

Flever zal de komende periode de cijfers vertalen naar wat deze betekenen voor verschillende perspectieven, zoals zorgorganisaties, zorgmedewerkers en inwoners van Flevoland. Wat voor effect kunnen deze cijfers hebben, en wat zou er op basis daarvan geleverd moeten worden? Nog vóór de vraag wie dit moet uitvoeren.